De studie van conflicten in de postkoloniale wereld is de afgelopen decennia sterk toegenomen en wordt steeds meer interdisciplinair. Dit leidde tot nieuwe concepten in de literatuur, en een focus op een reeks casestudies en themata. Wat echter in deze literatuur ontbreekt, is aandacht voor de intersectie tussen ruimte en autoriteit. Met een interdisciplinaire aanpak overbrug ik deze kloof, en conceptualiseer ik het belang van de ruimtelijkheid van autoriteit in conflict. Dit betekent een analyse van de rol van territorium, plaats en - vooral - schalen en netwerken in én van conflicten. Dit is nodig om te begrijpen hoe de geografische en sociale ruimte een fragmentatie van autoriteit, die conflicten kenmerkt, bepalen. Dit is een nodige correctie op klassieke theorieën die geen oog hebben voor ongelijkheid en hoe deze een impact op sociaal-ruimtelijke relaties impliceren. Deze studie draagt bij tot de noodzakelijke dekolonisering van dominante concepten: het verschuift de aandacht van normatieve, econometrische benaderingen naar de sociaal-ruimtelijke organisatie van conflict-actoren. Ondanks een rijke literatuur over conflicten en gewapende mobilisatie, blijft de rol van de ruimte onderbelicht. Een deconstructie van deze dynamieken leidt tot een nieuwe lezing die de fragmentatie van autoriteit verklaart in en vanuit verstrengelde, betwiste sociale en geografische ruimtes, waarin oorlogvoerende partijen concurreren met elkaar om autoriteit en politieke orde.