Dit project onderzoekt de rol van schriftelijke documenten in de constructie van religieuze kennis in het Oude Griekenland. Traditioneel wordt Griekse religie gezien als een religie die gebaseerd was op actie en orale traditie, waar schrijven enkel van belang was in zogenaamde ‘marginale’ en ‘magische’ praktijken, zoals Orphisme en het schrijven van vervloekingen. Dit project betwist deze interpretatie, door het blootleggen van de gevarieerde plaatsen en gelegenheden waar schrijven, meer bepaald schriftelijke documenten, wel een belangrijke rol speelden in de Griekse godsdienst. Het bestaat uit drie samenhangende onderdelen: onderzoek naar het documenteren van Delphische orakels in epigrafische bronnen; analyse van het gebruik van geschreven vragen in de praktijk van het orakel van Dodona, en een exploratie van de functie die heiligdommen (als ‘sacred spaces’) uitoefenen als sites voor het vertoon van gegraveerde wetten, decreten, en religieuze normen. Door methodologiën uit het onderzoeksgebied van de geschiedenis van archieven te benutten, die ‘het archief’ met een bredere definitie conceptualiseren, en door ook aandacht te hebben voor de materialiteit van epigrafische teksten, werpt dit project nieuw licht op de ongewone en verscheidene vormen die de oude Grieken gebruikten om informatie en religieuze kennis te creëren, te bewaren en door te geven.