Hemorrhagic bowel syndrome (HBS) is een acuut verlopende aandoening die bij volwassen runderen voorkomt, in hoofdzaak melkvee. Het treft meestal een individueel dier, maar kan zich ook als een uitbraak voordoen. De mortaliteit kan ondanks behandeling tot meer dan 85% bedragen (Elhanafy et al., 2013). De ziekte komt meer voor op grotere bedrijven (>100 dieren), bij dieren met hoge melkproductie, in het begin van de lactatie en typisch vanaf 2de of latere lactatie. Hoogenergetische rantsoenen in combinatie met lage structuurwaarde en voederveranderingen worden als risicofactoren gezien, hoewel er geen sterk epidemiologisch noch experimenteel bewijs voor is (Kirkpatrick & Timms, 2004; Berghaus et al., 2005). De dieren vertonen plotse depressie, anorexie en daling van de melkproductie. Op klinisch onderzoek is er een shockbeeld (tachycardie, bleke mucosae, hypothermie), vaak een ausculteerbare abdominale ping, melena en ileusbeeld. Zonder behandeling is er snelle progressie en sterfte. Deze dieren worden soms dood aangetroffen zonder waargenomen symptomen (Elhanafy et al., 2013; Desrochers & Anderson, 2016). HBS wordt gekenmerkt door één of verschillende intramurale hematomen t.h.v. de dunne darm. Dit resulteert in intestinale obstructie, ileus en intestinaal bloedverlies (Desrochers & Anderson, 2016). Het is twijfelachtig of de acute darmobstructie en bloedverlies de snelle achteruitgang van deze dieren kan verklaren waardoor bijkomende toxemie vermoed kan worden.

De oorzaak van HBS is nog ongekend. De bedoeling van dit project is om enerzijds risicofactoren die bijdragen tot deze aandoening te identificeren. Anderzijds zal het letsel bij aangetaste dieren macroscopisch en histologisch verder gekarakteriseerd worden.