De persuasieve functie van metaforische taal wordt al lang als vanzelfsprekend beschouwd, zowel binnen als buiten het gebied van de taalkunde. Door hun vermogen om abstracte onderwerpen te structureren in termen van meer concrete ervaringsdomeinen, en daarbij sommige aspecten van het gespreksonderwerp te "benadrukken" en andere te "verbergen", worden metaforen in de nieuwsmedia beschouwd als een krachtig instrument om het denken, voelen en handelen van mensen te beïnvloeden. In de afgelopen jaren is deze veronderstelling echter steeds meer onder vuur komen te liggen vanwege de wankele empirische onderbouwing en het opduiken van tegenstrijdige experimentele bewijzen. Met het oog hierop tracht dit project licht te werpen op de zeer omstreden overtuigingskracht van metaforen in het discours van de media, en hun vermeende vermogen om de publieke opinie te beïnvloeden. Aan de hand van de berichtgeving in El Diario over het Latijns-Amerikaanse migratiedebat, wordt getracht de tekortkomingen van eerdere benaderingen van metaforen aan te pakken. In plaats van zich enkel te baseren op een ‘close-text' analyse om beweringen te doen over de ideologische motivaties en impact van metaforen, neemt deze studie echte mediaproducenten en -consumenten serieus in haar verslag van metaforische patronen. Om dit te bereiken worden er meerdere methoden gehanteerd, waarbij discours/corpusanalyse wordt gecombineerd met etnografisch veldwerk, een focusgroep en een experiment.