Polyploïdie, of genoomverdubbelin, is een wijdverbreid fenomeen bij zowel planten als dieren. Polyploïdisatie wordt vaak gezien als een aanpassing aan stressvolle omstandigheden. Door deze evolutionaire veranderingen, wordt verwacht dat polyploïdisatie ecologische dynamieken, zoals toenamen in populatiegroei of draagkracht, beïnvloedt. Genoomverdubbelingen uiten zich fenotypisch vaak in een grotere cel- en grootte, alsook in wijzigingen in levensgeschiedenis. In dit project zal ik experimenten en modellering combineren om te begrijpen in hoeverre toename in grootte gevolgen heeft voor de populatiegroei en -stabiliteit van polyploïden. De belangrijkste vraag is hoe metabolisme zal worden beïnvloed door polyploïdisatie, zowel alleen als in combinatie met stress. Het eendenkroos Spirodela polyrhiza zal gebruikt worden als een modelsysteem om de effecten van polyploïdie en grootte op metabolische snelheden en levensgeschiedeniskenmerken te kwantificeren. Experimenten omvatten negen genetisch verschillende lijnen en hun respectieve polyploïden verkregen uit drie kunstmatige en onafhankelijke polyploïdisatie-gebeurtenissen. Op basis van de verkregen data zal ik een mechanistisch model ontwikkelen waarin schaalrelaties van grootte met metabolisme en energieverdeling centraal zullen staan. Dit simulatiemodel zal worden gebruikt om de polyploïde persistentie onder temporele resourcefluctuaties te begrijpen en reacties op toekomstige veranderingen in het milieu te voorspellen.