Erfelijke retinale dystrofie (RD) zijn een belangrijke oorzaak van early-onset blindheid in de wereld, met een totale prevalentie van ~ 1 / 3.000. Meer dan 200 genen ziekte zijn geïdentificeerd, goed voor slechts ongeveer 50% van de gevallen. De RD ziekte coderen voor eiwitten met een groot aantal functies, waaronder algemene werkwijzen zoals pre-mRNA splicing. In het algemeen wordt geschat dat 15% van diseasecausing mutaties invloed hebben op pre-mRNA splicing. Een groot aantal cis- werkende splicing mutaties geïdentificeerd bij patiënten met een RD, zoals retinitis pigmentosa (RP) en Ushersyndroom. Bovendien trans-werkende mutaties in het algemeen pre-mRNA splicing factoren voornamelijk veroorzaakt autosomaal dominant RP (adRP). Interessant, wij en anderen hebben niet-coderende cis-werkende mutaties van ABCA4 bij de ziekte van Stargardt, een van de meest frequente autosomaal recessieve RD. Bovendien, de groep recent geïdentificeerde SF3B2, dat codeert voor een trans-werkende factor splicing betrokken bij vroege spliceosome samenstel als een nieuwe ziekte gen voor adRP. Hier is het ons doel om de effecten van cis-werkende splitsingsplaats mutaties van ABCA4 in vitro en in vivo functioneel te bestuderen en antisense oligonucleotide-gemedieerde redding in-patiënt afgeleide cellen te verkennen. Verder is het ons doel om functioneel te karakteriseren trans-werkende factor splicing SF3B2 in vitro en in vivo. Onze studie zal ons inzicht vergroten in de rol van pre-mRNA splicing in de pathogenese van RD en heeft de potentie om nieuwe behandelingen voor erfelijke blindheid te ontdekken.