Het project onderzoekt Japanse interpretaties van de cultuur en de filosofie van de Europese Renaissance. Verspreid over de geschiedenis van de Japanse geschiedschrijving over dit onderwerp - van de Meiji-restauratie tot heden, met de nadruk op de eerste helft van de 20e eeuw -, zal ik analyseren hoe en in welke mate dergelijke interpretaties bijdragen aan een symbolische verbeelding van de 'Renaissance ''. Het project enquêtes Japanse geleerden '' leading theorieën over de renaissance en het humanisme, het aanbieden van een ongebruikelijk perspectief op de bekende historiografische problemen. Het project heeft tot doel: 1) te analyseren interpretaties, verklaringen en conceptualisaties van de renaissance en het humanisme in Japanse geschiedschrijving, te vergelijken met die van hun Amerikaanse en Europese collega's, 2) onthullen de symbolische gebruik van de dichte woord '' Renaissance '' als verworven in de Japanse cultuur, en laten zien hoe dergelijke toepassingen ofwel overeenkomen of verschillen van die van de westerse geschiedschrijving. Het project behandelt Renaissance filosofische teksten en de klassiekers van de westerse geschiedschrijving als secundaire bronnen, bieden de werken van de Japanse tolken - meestal gezien als secundaire bronnen - een primaire bron rol. In dat opzicht is de Renaissance biedt grond voor nieuw onderzoek naar veranderingen in de Japanse intellectuelen '' culturele achtergrond en wereldbeeld. Uiteindelijk is het onderzoek van plan om de vragen te beantwoorden: Is toename interculturele ervaringen uit te wisselen 'de mate van imaginability en begrijpelijkheid? Kunnen we beschouwen het als een heuristische apparaat?