Zittenblijven wordt bekritiseerd omdat het bestaande sociale ongelijkheden reproduceert. Leerlingen met een etnisch diverse en/of kwetsbare socio-economische achtergrond hebben namelijk meer kans om te blijven zitten in vergelijking met andere studenten die gelijkaardige schoolprestaties behalen. Dit is problematisch, aangezien zittenblijvers drie tot zeven keer minder kans hebben om een diploma in het secundair onderwijs te behalen. Het is nog steeds onduidelijk hoe socio-demografische factoren zoals sociaaleconomische status en etniciteit gelinkt zijn aan de beslissing van leerkrachten om een leerling al dan niet te laten blijven zitten. Dit onderzoeksproject tracht als eerste te bestuderen of leerkrachten last hebben van een impliciete bias tijdens deze keuze. Een impliciete bias komt voor wanneer gatekeepers onbewust vooroordelen of stereotyperingen hebben ten aanzien van mensen binnen bepaalde categorieën, hetgeen tot ongelijke uitkomsten leidt aangezien de bias een effect heeft op het oordeel en de besluitvorming van de gatekeeper. Vlaanderen is een interessante case study, aangezien het een hoog percentage zittenblijvers combineert met een hoge mate aan autonomie voor leerkrachten. Het Vlaamse onderwijssysteem is dus kwetsbaar voor een potentiële bias van gatekeepers. De studie maakt gebruik van een mixed-methods benadering, waarbij kwantitatieve quasi-experimentele videovignetten gecombineerd worden met kwalitatieve diepte-interviews bij leerkrachten.