MIGJUST richt zich op het niet erkende, fundamentele conflict tussen het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, dat in zijn jurisprudentie over migratie een soevereiniteitsbenadering hanteert die sedentarisme normaliseert, en de Inter-Amerikaanse en Afrikaanse mensenrechtencommissie en -rechtbank, die een mensenrechtenbenadering hanteren die mobiliteit normaliseert. Deze versnippering van het internationaal recht speelt ook in de mensenrechtencomités van de VN.

Deze fragmentatie wordt niet erkend in academisch werk, waarin de Europese benadering wordt verondersteld de meest geavanceerde versie van internationaal recht te vertegenwoordigen. Deze fragmentatie is problematisch omdat ze het internationale karakter van het internationaal recht ondermijnt. De juridische doctrine overlapt met de politieke theorie over migratierechtvaardigheid, die zich concentreert op Europa en Noord-Amerika en geen rekening houdt met de verschillende standpunten die zijn ontwikkeld in Latijns-Amerikaanse, Afrikaanse en islamitische politieke theorieën.

MIGJUST maakt een einde aan de veronderstelde vertekening, niet alleen door de Inter-Amerikaanse, Afrikaanse en VN-jurisprudentie op te nemen en hun verschillende standpunten te erkennen, maar ook door de Europese, Inter-Amerikaanse, Afrikaanse en VN-jurisprudentie te koppelen aan de politieke theorie.

MIGJUST zal dus
- een herformulering van de doctrine van de internationale mensenrechtenwetgeving op het gebied van migratie, die zowel de Inter-Amerikaanse, Afrikaanse en VN-jurisprudentie als de Europese jurisprudentie omvat;
- een analyse van de conflicterende fundamentele standpunten;
- een analyse van hoe het conflict zich verhoudt tot uiteenlopende ideeën over migratierechtvaardigheid in Europese, Noord-Amerikaanse, Latino, Afrikaanse en islamitische politieke theorieën;
- juridische doctrinele alternatieven, geïnspireerd door niet-ideale politieke en juridische theorieën.

Daarmee levert MIGJUST
- een fundamentele academische bijdrage door een einde te maken aan de veronderstelde Europese vooringenomenheid;
- een fundamentele bijdrage aan de rechtspraktijk door het ontsluiten van Inter-Amerikaanse, Afrikaanse en VN-jurisprudentie;
- een fundamentele bijdrage aan de internationale samenwerking tussen staten, IO's en INGO's door hun verschillende normatieve posities voor elkaar begrijpelijk te maken.