Dit voorstel richt zich op de ontwikkeling van een methodologisch model om de toevallige realisatie van verandering of het gebrek daaraan in Europese mensenrechtengeschillen te bestuderen, vanaf het ontstaan van de zaak op nationaal niveau, via het proces voor supranationale rechtbanken, tot aan de uitspraak en de uitvoering ervan. Het blijft vaak onbekend welke combinatie van actoren, netwerken, omstandigheden of verhalen aanwezig was gedurende het gehele traject van een rechtszaak. Een procesmatig onderzoek naar mensenrechtengeschillen kan ertoe kunnen leiden dat verbanden op een zinvolle manier aan de oppervlakte komen, zodat een holistisch beeld ontstaat van het gehele traject van een mensenrechtenzaak. Er is een groeiende belangstelling voor het bestuderen van organisatieverschijnselen op een procesmatige manier door veranderingen in de tijd vast te leggen en te theoretiseren en aandacht te besteden aan het verloop van gebeurtenissen, activiteiten en stromen. De belangrijkste bijdrage van dit project is het opstellen van een 'procesmodel' voor de empirische reconstructie van chronologieën voor, tijdens en na supranationale rechtszaken (retrospectieve gegevensverzameling) op basis van rijke empirische gegevens. De context waarin het model in de eerste fase wordt ontwikkeld, is de Europese supranationale rechtspraak (EHRM en HvJEU) over sluierpraktijken die afkomstig is uit België en, in de tweede fase, andere thematische rechtspraak in heel Europa.