De dominantie van materie over antimaterie in het universum is een van de meest fundamentele raadsels waarvoor fysici vandaag staan. Recent opende de experimentele bevestiging van neutrino oscillaties nieuwe deuren om mogelijke verklaringen voor dit fenomeen te onderzoeken. De essentiële observatie hiervoor zou een kleine discrepantie zijn tussen de oscillatiewaarschijnlijkheid voor neutrino's en antineutrino's. Daarom werkt wereldwijd een aanzienlijk aantal collaboraties aan experimenten om neutrino's, hun eigenschappen en interacties preciezer te begrijpen. Neutrino-experimenten aan versnellerfaciliteiten bieden een uniek kader voor een uitgebreide studie van neutrino-oscillaties. Ze zijn echter sterk afhankelijk van de nauwkeurigheid waarmee we de interactie van het neutrino met de atoomkern als doelwit kunnen modelleren. Binnenkort zullen de experimenten worden beperkt door systematiek in plaats van statistiek. Dat betekent dat een nauwkeuriger begrip van neutrino-atoomkern verstrooiing vereist is om de systematische onzekerheden verder te beperken en de verwachte doorbraken te realiseren. In dit project willen we microscopische neutrino-interactiemodellen ontwikkelen, met de nadruk op de beschrijving van uitgaande hadronen, zodat we ze kunnen confronteren met nieuwe data voor deze exclusieve processen. Vervolgens willen we de verfijnde modelleringsmethoden implementeren in Monte Carlo generatoren die rechtstreeks worden gebruikt in experimentele oscillatieanalyses.