Patiënten met therapieresistente functionele dysfonie (FD) worden heden symptomatisch onderzocht en behandeld (i.e. de stem zelf). Omwille van het gebrek aan effectiviteit van conventionele stemtherapie voor deze populatie, alsook de significante impact op de levenskwaliteit en de grote financiële last voor de gezondheidszorg en de maatschappij, dienen de onderliggende pathogenese en psychofysiologische aspecten gerelateerd aan de stemstoornis dringend onderzocht te worden. Gezien de laryngeale innervatie door de N. Vagus en de specifieke psychologische kwetsbaarheid bij patiënten met therapieresistente FD zal dysregulatie van het autonoom zenuwstel (AZS) onderzocht worden als mogelijk pathogenetisch/psychofysiologisch onderliggend mechanisme van de stemstoornis. Autonome dysfunctie is reeds sterk onderbouwd in de onderzoeksdomeinen psychologie en psychiatrie, maar is een totaal vernieuwend aspect binnen het domein stem. Eerst zal autonome dysfunctie onderzocht worden aan de hand van zowel fysiologische (bv. hartritmevariabiliteit (HRV), huidgeleiding) als patiëntgerapporteerde uitkomstmaten (bv. Neuroception of Psychological Safety Scale, Depression Anxiety and Stress Scale) in een case-control studie. Vervolgens zullen de effecten van een therapie gebaseerd op AZS regulatie, nl. HRV biofeedback, onderzocht worden op zowel de stemfunctie als de autonome functie aan de hand van een longitudinaal gerandomiseerd onderzoek met een sham (placebo) controlegroep.