Honingbijen staan onder druk vanwege abnormaal hoge sterftecijfers, vooral tijdens de winter. De aantasting door de Varroa destructor mijt en de virussen die deze ectoparasiet overdraagt, worden over het algemeen gezien als de belangrijkste biotische oorzaken. De bestrijding van deze door mijten overgedragen virussen gebeurt bijna uitsluitend op een indirecte manier, door de ernst van de mijtinfestatie te beperken. We zijn onlangs geslaagd in de selectie naar virusresistente bijenkolonies, gebaseerd op de virusvrije status van darrenbroedeieren. Deze zgn. ‘suppressie in ovo-virusinfectie’ (SOV) vertoonde matige overerfbaarheid voor de belasting van het Deformed wing-virus (h2 = 0,22). Het huidige project zal deze SOV-eigenschap verder uitwerken door zijn genetische aanleg in bijen in kaart te brengen. Hiervoor kruisen we resistente en gevoelige stammen, bepalen we het fenotype in het F2 darrenbroed (wanneer de ouderallelen gescheiden zijn in het haploïde genoom), waarna dan exoom sequentiebepaling en elastisch-net regressie analyse volgt. Verder gaan we na of resistente bijen ook kunnen worden gecreëerd door gen-editing met behulp van de CRISPR-technologie. Tevens starten we een sociaal-wetenschappelijke studie om te bepalen of er steun is bij het brede publiek om deze technologie in de kweekprogramma's te implementeren. Ten slotte zullen we testen of bijen met het gewenste genetische profiel de SOV-eigenschap behouden wanneer ze naar een andere omgeving worden verplaatst.