Polyploïden, organismen die een hele genoom duplicatie (WGD) ondergingen, hebben een extra kopie van hun genoom, die gratis is voor nieuwe functionaliteit te ontwikkelen. Veel WGDs dienovereenkomstig in succesvolle eukaryote lineages gekenmerkt door specifieke biologische innovaties en / of diversificatie. Echter, het bezit van twee complete genomen wordt over het algemeen niet goed verdragen door cellen die leidt tot schadelijke effecten op de algehele conditie en de vruchtbaarheid van het organisme. Dit resulteert in een paradox tussen de waargenomen directe negatieve effecten van WGD, en hun toegeschreven lange termijn positieve effecten. In eerdere werk, vonden we dat veel planten polyploïden werd vastgesteld tijdens de laatste massa-extinctie gebeurtenis. Hedendaagse polyploïden zijn ook meer overvloedig in stressvolle omgevingen zoals de Noordpool. Onze hypothese is dan ook dat stress polyploïd vestiging kan verbeteren, omdat hun plastic fenotypes en genotypes snelle adaptieve veranderingen die de overleving toestaan ​​kunt inschakelen. Om deze hypothese te testen, stellen we een evolutionair experiment op basis van een eencellige groene algen modelsysteem. Eerst zullen we kunstmatig creëren polyploïd stammen en deze te onderwerpen aan een breed scala van stressoren voor hun overleving te kwantificeren. Ten tweede zullen we de meest succesvolle polyploïd populatie te selecteren en de volgorde hun complete genomen om de paar generaties om de genomische functies die hun succes mogelijk te identificeren. Een dergelijk experiment zal een belangrijke bijdrage leveren aan ons begrip van polyploïde organismen.