Het cytokinenetwerk is een essentiële component van de intercellulaire communicatie die vele belangrijke fysiologische processen in het menselijk lichaam bestuurt. Cytokinedisfunctie ligt ten grondslag aan meerdere pathologieën, waaronder auto-immuunziekten, de ziekte van Alzheimer en kanker, en een overproducerende overproductie van cytokinen kan dodelijk zijn, zoals het geval is voor sepsis of grieppandemieën. Hoewel de eerste therapeutische successen met cytokines werden verkregen met het directe gebruik van geselecteerde cytokines zoals erytropoëtine, concentreren de meeste therapieën zich nu op het remmen van de cytokinefunctie. Successen omvatten anti-TNF-therapie voor artritis, en recent werden ook veelbelovende resultaten verkregen met JAK-kinase-remmers om cytokinesignalering te remmen. Toch hebben veel belangrijke cytokines, waaronder de interferonen, tumornecrosefactor en interleukine 1, een belangrijk klinisch potentieel, we noemen hier de behandeling van kanker en de ontwikkeling van vaccins, maar tot nu toe zijn ze meestal mislukt in de kliniek vanwege hun systemische toxiciteit. Strategieën om selectief deze ongewenste "bijwerkingen" te overwinnen, vormen het hoofdthema van dit ERC-CYRE-project. Wij geloven dat dit kan worden bereikt door een beter begrip van de mechanismen die de specificiteit van cytokine-actie op het ligand-, receptor- en signaalniveau bepalen.