De honderdste verjaardag van de Eerste Wereldoorlog zal niet onopgemerkt voorbijgaan. Tientallen steden en gemeenten maken zich klaar om hun oorlogsverleden uit te pluizen en te presenteren. Maar wat valt er eigenlijk te herdenken? Hoe vertalen we dit verleden naar projecten voor een breed publiek, zonder te vervallen in “herdenkingsgeweld”? Dit project publieksgeschiedenis wil inspelen op een reële nood in het praktijkveld door enerzijds enkele antwoorden te geven, maar ook door vragen op te roepen.



Het einddoel is een praktisch georiënteerde handleiding die het lokale oorlogsverleden in de schijnwerpers plaatst. De initiatiefnemers van herdenkingsprojecten zijn in praktijk immers lokale spelers en ook de subsidiestructuren richten zich op gemeentes en regio’s. Bovendien kan de focus op het lokale de studie van de Eerste Wereldoorlog vernieuwen.