Recente genoombrede associatiestudies hebben onthuld dat verschillende risico loci voor osteoartritis (OA) gemeenschappelijke genetische variaties omvatten die verband houden met musculoskeletale ontwikkeling en morfogenese. Tot op heden is een belangrijke tekortkoming in dit maagdelijke onderzoeksgebied echter dat morfometrische fenotypering is gebaseerd op 2D-beeldvorming, wat resulteert in hoge ruisniveaus en weinig toepasbaar is. In dit interdisciplinaire project zal DNA worden verzameld van patiënten die voor medische doeleinden een CT-scan met hoge resolutie ondergaan. Om de rol van vorm en biomechanische variantie bij artrose vast te stellen, biedt ons project de mogelijkheid om de gewrichtsgeometrie en het mechanische phenotype op populatiebreed niveau te onderzoeken. Vervolgens kunnen patiënt - specifieke kraakbeen contactspanningen worden berekend met onze discrete-elementenanalyse. Voor elke configuratie zal de genetische constitutie worden gevonden en kunnen overeenkomstige mechanische phenotypes worden onderzocht. De bevindingen zullen worden gebenchmarkt door de identificatie van zones met hoge belasting bij patiënten met gevorderde artrosedoor gebruik te maken van een grote validatiecohort van +1200 gevallen van artrose.