Aangezien minstens 20 jaar het domein van de transplantatie wordt geconfronteerd met een ernstig tekort aan beschikbare organen. Veel landen zijn gericht op het stimuleren van levende donatie als het primaire middel voor het verhogen van het aantal organen. Voor een groot deel, kan de stijging van het volume van donatie bij leven verklaard worden door de implementatie van nieuwe strategieën. Deze omvatten: (1) ontspannen aanvaardbare donor categorieën om levende donatie door de totale vreemden en kwetsbare personen; (2) houdende goedkeuring gevaarlijker procedures zoals levende lever, longen, pancreas en darmen donatie; (3) het nemen protocollen waardoor onverenigbare donors doneren aan een onbekende ontvanger in ruil voor een orgaan voor het bedoelde ontvanger (zogenoemde gepaarde uitwisseling); en (4), waardoor internet uitnodiging tot het doen van levende orgaandonoren en inbreuken op de anonimiteit. Het voorgestelde onderzoek zal nagaan in hoeverre deze strategieën, die worden steeds vaker worden uitgevoerd, strek de interpretatie van of zelfs het fragiele evenwicht tussen de belangrijkste ethische principes van nonmaleficence, weldadigheid, autonomie, altruïsme en rechtvaardigheid, principes die zijn verankerd in het internationale verschuiven ethische codes en juridische instrumenten die betrekking hebben op het gebied van orgaantransplantatie. Het overkoepelende doel van het onderzoek is om de impact van de bovengenoemde strategieën te beoordelen aan de grote medische noodzaak van transplantatie kandidaten op de morele fundamenten van orgaantransplantatie te verlichten.