Dit project onderzoekt woonpatronen in Gent tussen ca. 1670 en 1850, met bijzondere aandacht voor de evolutie van sociaaleconomische segregatie. Deze periode is relevant omdat ze de overgang markeert van de premoderne naar de moderne tijd. Gent vormt in dit verband en interessante casus: ooit een toonaangevend middeleeuws textielcentrum, kende de stad een economische en demografische neergang tot ca. 1750, waarna zij uitgroeide tot een van de eerste geïndustrialiseerde steden van het Europese vasteland. Deze uitzonderlijke ontwikkeling biedt een uniek perspectief op de manier waarop maatschappelijke veranderingen het stedelijke leefmilieu transformeerden.

Het onderzoek steunt op uitzonderlijk rijke en gedetailleerde bronnen. Een proto-kadastraal register uit 1672 werpt licht op de premoderne stad, terwijl het gedetailleerde kadaster van 1828 toelaat de impact van de vroege industrialisering te analyseren. In combinatie met bevolkingsregisters en volkstellingen maken deze gegevens een reconstructie mogelijk van de Gentse huishoudens en hun woningen op uitzonderlijk fijnmazig niveau.

De centrale hypothese luidt dat de industrialisering, door toenemende ongelijkheid, sociale polarisatie en arbeidsherstructurering, residentiële patronen fundamenteel veranderde: van de grote sociaaleconomische menging in de premoderne stad naar de wijkgebonden segregatie kenmerkend voor moderne steden. Door gedetailleerde gegevens te combineren met innovatieve GIS-methoden visualiseert het project deze verschuivingen en maakt het de complexe residentiële patronen zichtbaar die de Gentse stadsgeschiedenis hebben gevormd.