Onze centrale hypothese is dat opeenvolgende vaccinatie met antigenisch voldoende verschillende influenzavirussen van een bepaald HA subtype (heterovariante vaccinatie) een zeer geschikte strategie is voor het stimuleren van geheugen B eellen die geconserveerde epitopen in het virale hemagglutinine (HA) herkennen, en dus voor het bekomen van een stambrede (heterovariante) antistofrespons. We zullen deze vaccinatie strategie gebruiken met de bedoeling a) het varken te beschermen tegen Europese en uitheemse (Noord-Amerikaanse) H3N2 varkensinfluenzavirussen en b) de mens te beschermen tegenover varianten van het H3N2 seizoensgriep virus en potentieel pandemische H3N2 virussen van het varken. We onderzoeken volgende vragen voor H3N2 virussen van varken en mens:

• In welke mate, bekomt men een bredere antistofrespons en bescherming door opeenvolgende vaccinatie metgei'nactiveerde H3N2 virussen uit verschillende antigene clusters?
• Wat is het effect van de genetische verwantschap tussen de H3N2 virussen en de volgorde van toediening? Met de menselijke virussen wordt in detail bestudeerd welke protocols best werken.
• Zijn de breed-reagerende antistoffen geassocieerd met een sterkere activatie van kruis-reagerende antistofproducerende (B) cellen en T helper cellen?