Patiënten die, ondanks een voorafgaande chirurgische ingreep, last blijven hebben van aanhoudende of steeds terugkerende rugpijn, worden benoemd als lijdend aan het Failed Back Surgery Syndroom (FBSS). Afhankelijk van het type chirurgie zal 10-40% van de personen die lumbale chirurgie ondergaan hiermee geconfronteerd worden. Indien conservatieve behandelingen niet effectief zijn, schakelt men vaak over naar neurostimulatie. Uit een recente meta-analyse bleek dat neurostimulatie een effectieve behandeling is om deze patiënten terug aan het werk te krijgen. Bovendien heeft kwalitatief onderzoek aangetoond dat patiënten geloven dat dit realistisch is. Desalniettemin gaat minder dan 30% van de patiënten die neurostimulatie krijgen uiteindelijk terug aan het werk. Dit toont aan dat de huidige postoperatieve zorgen, waaronder revalidatie, niet effectief zijn om werkhervatting te bevorderen na implantatie van een neurostimulator. Met dit project willen we een geïndividualiseerd biopsychosociale benadering promoten om de fysieke capaciteit om terug aan het werk te gaan te vergroten bij FBSS patiënten die een neurostimulator krijgen. Dit zal ervoor zorgen dat we de hoge kosten die samenhangen met de implantatie van een neurostimulator kunnen aanpakken door mensen opnieuw op de arbeidsmarkt te integreren met behulp van een wetenschappelijk onderbouwde conservatieve behandeling. Het innovatiedoel van deze studie is om na te gaan of de toepassing van een geïndividualiseerd biopsychosociaal revalidatieprogramma dat zich specifiek richt naar werkhervatting, een significant beter effect heeft op de fysieke capaciteiten om werkhervatting aan te kunnen ten opzichte van de standaard behandeling. Hiervoor zullen 116 FBSS patiënten die neurostimulatie krijgen geïncludeerd worden in de studie (58 patiënten per arm). Het effect van beide interventies zal bekeken worden op de fysieke capaciteit om terug aan het werk te gaan, werkstatus en gezondheidszorguitgaven.