Er bestaat een duidelijke kenniskloof voor lokale autoriteiten (LA's) die hen beletten groene infrastructuur (GI) in te zetten op een schaal die stedelijke landschappen in staat stelt zich aan te passen aan de toekomstige effecten van klimaatverandering en duurzamere gemeenschappen te bouwen. Steden en gemeenten investeren niet in FI en de waarderingsinstrumenten om GI te rechtvaardigen op economische, sociale, culturele en ecologische gronden worden simpelweg niet gebruikt door LA's, die in plaats daarvan op EU- en nationale subsidies vertrouwen of GI-projecten op eenmalige basis leveren . De uitzonderingen zijn hoofdstad / grotere steden (bevolking> ongeveer 550.000) die toegang hebben tot meer financiering en middelen dan kleinere stedelijke gebieden. Stedelijke gebieden <500.000 mensen investeren niet in GI. Waarderingsinstrumenten voor GI worden eenvoudigweg niet gebruikt en LA's hebben niet de mogelijkheid om de directe contante voordelen van GI goed te verantwoorden.