Er wordt steeds vaker gewaarschuwd voor het sturende en beperkende karakter van aanbevelingssystemen. Hierbij wordt verwezen naar de trend om voornamelijk voorspelbare, populaire en homogene inhoud te promoten, ook wel bekend als “filter bubbels”. In een stedelijke context heeft dit tot gevolg dat mensen niet meer worden blootgesteld aan de

diversiteit van steden en van hun inwoners, wat negatieve gevolgen heeft voor het open en democratisch karakter van de stad. Dit actueel probleem heeft dringend aandacht nodig en er is dan ook een maatschappelijke vraag voor een transitie naar informatiesystemen die serendipiteit in de stad bevorderen. Vandaag mist er echter een duidelijk begrip van de betekenis en waarde van serendipiteit in stedelijke omgevingen en hoe digitale toepassingen kunnen ontwikkeld worden

volgens dit principe. In dit project wordt de betekenis en waarde van serendipiteit uitgeklaard en wordt naar een beleidskader gewerkt om lokale besturen en beleidsmakers te ondersteunen in deze transitie. Daarnaast zal het project onderzoeken hoe ontwikkelaars dergelijke toepassingen kunnen ontwerpen op het vlak van data, algoritmes en design. Deze benadering is geïnspireerd op de theorie van de affordances en de bevindingen dat (digitale) omgevingen kunnen

worden ontworpen om serendipiteit te stimuleren. Deze affordances (op het vlak van data, algoritmes en design) zullen worden ontworpen, ontwikkeld en getest aan de hand van de Living Lab methode in drie stedelijke pilootprojecten. Om deze methode te ondersteunen, wordt er tevens een nieuwe onderzoeksmethode ontwikkeld, specifiek gericht op het onderzoeken van de gebruikerservaring van serendipiteit.