Er wordt steeds vaker gewaarschuwd voor het sturende en beperkende

karakter van aanbevelingssystemen. Hierbij wordt verwezen naar de

trend om voornamelijk voorspelbare, populaire en homogene inhoud te

promoten, ook wel bekend als “filter bubbels”. In een stedelijke context

heeft dit tot gevolg dat mensen niet meer worden blootgesteld aan de

diversiteit van steden en van hun inwoners, wat negatieve gevolgen

heeft voor het open en democratisch karakter van de stad. Dit actueel

probleem heeft dringend aandacht nodig en er is dan ook een

maatschappelijke vraag voor een transitie naar informatiesystemen die

serendipiteit in de stad bevorderen. Vandaag mist er echter een duidelijk

begrip van de betekenis en waarde van serendipiteit in stedelijke

omgevingen en hoe digitale toepassingen kunnen ontwikkeld worden

volgens dit principe. In dit project wordt de betekenis en waarde van

serendipiteit uitgeklaard en wordt naar een beleidskader gewerkt om

lokale besturen en beleidsmakers te ondersteunen in deze transitie.

Daarnaast zal het project onderzoeken hoe ontwikkelaars dergelijke

toepassingen kunnen ontwerpen op het vlak van data, algoritmes en

design. Deze benadering is geïnspireerd op de theorie van de

affordances en de bevindingen dat (digitale) omgevingen kunnen

worden ontworpen om serendipiteit te stimuleren. Deze affordances (op

het vlak van data, algoritmes en design) zullen worden ontworpen,

ontwikkeld en getest aan de hand van de Living Lab methode in drie

stedelijke pilootprojecten. Om deze methode te ondersteunen, wordt er

tevens een nieuwe onderzoeksmethode ontwikkeld, specifiek gericht op

het onderzoeken van de gebruikerservaring van serendipiteit.