Microbiële organismen (pro- en eukaryoten) spelen een essentiële rol in zoetwater- en mariene (maar ook terrestrische) ecosystemen wereldwijd. Ze sturen biogeochemische cycli aan, voeden voedselwebben en slaan koolstof op. De abiotische, biotische en stochastische krachten die de samenstelling van hun gemeenschappen, hun functioneren in ecosystemen en de manier waarop ze zich aanpassen aan veranderende omgevingen (waaronder het klimaat), reguleren, blijven echter weinig begrepen. De afgelopen decennia heeft het aquatisch microbieel onderzoek een grote verandering ondergaan dankzij de integratie van moleculaire instrumenten (omics-benaderingen). In mijn onderzoek pas ik een breed scala aan microscopische, fysiologische en moleculaire hulpmiddelen toe om de diversiteit en patronen van voorkomen in microben (voornamelijk microalgen) beter te begrijpen en hoe ze functioneren in ecosystemen en zich aanpassen aan veranderende omgevingen, met de nadruk op interacties met andere microbiële organismen. en dit in een breed scala van aquatische omgevingen, van Arctische fjorden tot de Noordzee en de Schelde-estuarium.