In de Nederlandse literatuur bestaat er sinds de negentiende eeuw een rijke traditie van vormelijke vernieuwing die zich het duidelijkst manifesteert in het literaire experiment. Sporen van het experiment vinden we in belangrijke oeuvres, maar ook minder bekende auteurs en minder vertrouwde literaire vormen/genres kunnen ons begrip van literaire vernieuwing versterken. Het onderzoek naar de experimentele traditie in de Nederlandse letterkunde kent zo nog heel wat blinde vlekken, zoals de sociologische aspecten van het experimentele auteurschap, cognitieve dimensies van het lezen van experimentele literatuur, internationale verbanden met andere literaturen of de intermediale relaties die de experimentele roman aangaat met de kunsten. Dit project wil het begrip van het literaire experiment in die zin verruimen en vernieuwen. Bijzondere aandacht zal daarbij uitgaan naar de sociologische positie van de hedendaagse experimentele schrijver.