De veelzijdige inzetbaarheid van biomassa (voedsel, vezel, materiaal, energie), de functionele rol van biomassa in ecologische processen en het feit dat klimaatverandering verbonden is met kwesties van voedsel-, materiaal- en energiezekerheid, degradatie van ecosystemen en verlies aan biodiversiteit noodzaken nieuwe (slimme) vormen van landbeheer die via praktijkexperimenten getoetst en geoptimaliseerd kunnen worden. In haar recente studie 'A roadmap form moving to a competitive low carbon economy in 2050' onderstreept de Europese Commissie het belang van meer holistische zienswijzen ten aanzien van landgebruik, verandering in landgebruik en bosbouw. Het in de praktijk brengen van slim landgebruik speelt bovendien een fundamentele rol in het verduurzamen van biomassa voor energie- en materiaaltoepassingen. De algemene doelstelling van dit doctoraat is om op basis van de Bosland-casus een generiek toepasbaar raamwerk te ontwikkelen voor simultane optimalisatie van biomassaproductie en andere ecosysteemdiensten d.m.v. slim landbeheer.