De studie van menselijke migratie en mobiliteit heeft zich ontwikkeld tot een belangrijk gebied in de archeologie vermits het essentiële informatie verschaft voor het beter begrijpen van historische processen. Het doel is om nieuwe fysicochemische benaderingen voor het verkrijgen van informatie betreffende migratie/mobiliteit en voedingspatroon via element- en isotopische analyse van fossiel skeletweefsel (tanden, botten) te ontwikkelen en te verfijnen. Hierbij zal gebruik gemaakt worden van een combinatie van high-end analytische apparatuur: multi-collector ICP-massaspectrometrie voor Sr-isotopenanalyse (voornamelijk voor herkomstbepaling) en laser ablation ICP-massaspectrometrie voor ruimtelijk (en dus temporeel) geresolveerde analyse (levensloopanalyse). Er zal ruim aandacht besteed worden aan de bestaande valkuilen: mogelijke post-mortem veranderingen (diagenese) en de link tussen een geografische plaats en de betreffende isotopenverhouding. De waarde van verschillende proxies voor diagenese zullen worden geëvalueerd en nieuwe benaderingen getest. Een betere proxy voor een geografische locatie dan de Sr-87/Sr-86 isotopenverhouding van het onderliggende gesteente zal worden beoogd via analyse van resten van huisdieren. Verschillende ICP-MS technieken zullen worden gebruikt en hun mogelijkheden en beperkingen voor de analyse van skeletweefsel zullen worden beoordeeld. De ontwikkelde methodes zullen tenslotte in real-life studies worden ingezet in samenwerking met een team van archeologen.