Het werk van Albert Lautman (1908-1944), een wiskundige filosoof gesitueerd in de Franse historische epistemologische traditie, kenmerkt zich door een fascinerende wisselwerking tussen metafysica, wiskunde en geschiedenis. Volgens Lautman dient de filosofie van de wiskunde een synthetische studie van wiskundige problemen vanuit een platoons meta-wiskundig perspectief te zijn. Het is daarbij de taak van de filosoof van de wiskunde om de ideale werkelijkheid te beschrijven die de ontwikkeling van de wiskunde stuurt. Dit project wil de reikwijdte van Lautmans wiskundige filosofie in kaart brengen. Ten eerste, verdedigt het de stelling dat Lautmans historisch perspectief niet alleen een funderende invulling van de filosofie van de wiskunde in vraag stelt, maar ook dat zijn uniek Platonisme de eenheid van de wiskunde, het verband tussen de wiskunde en de fysica, en de relatie van de wiskunde tot de werkelijkheid terug tot het middelpunt van reflectie maakt. Ten tweede, heeft dit project de ambitie om door middel van een filosofische en een fysisch-wiskundige casestudie, de impact van Lautmans ideeën op enkele hedendaagse ontwikkelingen kritisch te beoordelen. Concreter onderzoekt de filosofische casestudy de invloed van Lautmans wiskundige filosofie op Gilles Deleuze en de wending naar het materialisme. De fysisch-wiskundige casestudie evalueert op haar beurt de relatie tussen Lautman, de catastrofe theorie (René Thom) en de praktijk van het dynamisch modelleren.