Astma is een chronische inflammatoire luchtwegaandoening, die wereldwijd ongeveer 334 miljoen mensen treft, met een aanzienlijke economische jaarlijkse kost. Patiënten met ernstig astma hebben aanhoudende ademhalingsklachten, een verminderde levenskwaliteit en frequente exacerbaties, die behandeling met orale corticosteroïden of hospitalisaties vereisen en zelfs fataal kunnen zijn. Ondanks belangrijke doorbraken in de behandeling van ernstig astma, is er een nood om te voorspellen welke patiënten een grotere kans hebben op toekomstige exacerbaties en wie goed zal reageren op de nieuwe, doch dure biologics therapieën. Als antwoord op externe stimuli (bv virale infecties of blootstelling aan luchtpollutie) migreren inflammatoire cellen van het bloed naar de luchtwegen. Dit proces wordt gestuurd door de interactie van celadhesiemoleculen (intercellulair adhesiemolecule 1 [ICAM-1], vasculair celadhesiemolecule 1 [VCAM-1]) met integrins, maar kan verhinderd worden door het homeostatisch eiwit “developmental endothelial locus-1” (DEL-1). In dit project zullen we het belang van DEL-1 en celadhesiemoleculen in ernstig astma en hun potentieel als voorspellende biomerker voor therapie response nagaan aan de hand van translationeel onderzoek. Hierbij zullen we analyses op humane stalen van astma patiënten en controles combineren met in vitro experimenten op humane bronchiale epitheliale cellen en mechanistische studies in een in vivo muis astma model.