De onderzoeksgroep Sociale Geschiedenis sinds 1750 stelt sociale verandering centraal in haar analyses en relateert de geschiedenis aan de hedendaagse samenleving. De sociale geschiedenis vraagt ​​om een ​​bij uitstek geïntegreerde aanpak die tot doel heeft omstandigheden, structuren en processen te verbinden met menselijke keuzevrijheid en ervaringen, discours en perceptie, ideeën en praktijken. De sociale geschiedenis overstijgt de geschiedenis in compartimenten – economie, politiek, cultuur – en streeft naar historische synthese en interdisciplinariteit. Onze onderzoeksgroep doet onderzoek naar de negentiende en twintigste eeuw. Hoe heeft de lange negentiende eeuw geleid tot het ‘tijdperk van de catastrofe’, ondanks het optimisme over de vooruitgang en de karakteristieke emancipatorische bewegingen? De impact van beide wereldoorlogen wordt beoordeeld aan de hand van de dubbele vraag hoe mensen omgaan met dramatische sociale veranderingen en hoe het (pijnlijke) verleden het heden beïnvloedt. Geografisch gezien richt de Sociale Geschiedenis zich sinds 1750 vooral, maar niet uitsluitend, op de Europese geschiedenis, waarbij zij vanuit een transnationaal perspectief verder gaat dan het raamwerk van de natiestaat. Onze leden bestuderen een breed scala aan onderwerpen, gestructureerd langs vier onderzoekslijnen. Ze gebruiken en combineren verschillende methodieken, waaronder discoursanalyse, mondelinge geschiedenis, veldonderzoek, netwerkanalyse, vergelijkend onderzoek en verstrengelde geschiedenis. Metageschiedenis en empirisch onderzoek kruisen elkaar. Onderzoeksprogramma's Bewegingen, protest en twist Sociale geschiedenis van kennis Oorlog, crisis en samenleving Metageschiedenis en publieksgeschiedenis