De laatste decennia van de mondiale ervaring zijn getuige geweest van de overheersing van twee schijnbaar tegenstrijdige tendensen: aan de ene kant een proces van globalisering en concentratie van kapitaal op een nieuw, zeer abstract niveau ver buiten de directe ervaring; aan de andere kant de decentralisatie van productie en politiek, vergezeld van de opkomst van een groot aantal nieuwe sociale formaties, bewegingen, partijen en subculturen, gericht op het redden van menselijke agency in de naam van historische contingentie. De onzekerheid over de aard van het moderne leven en de moderne samenleving die deze ontwikkeling met zich meebrengt, heeft zich aantoonbaar het duidelijkst gemanifesteerd in de postmoderne en postkoloniale kritiek op "grote verhalen" en "eurocentrische" of "hegemoniale" standpunten en opvattingen over historische verandering, de nadruk op nationale identiteit, op culturele diversiteit, enzovoort. Deze ontwikkelingen worden ook weerspiegeld in paradigmatische verschuivingen in het wetenschappelijke discours over Azië, en ze hebben vooral het terrein van Aziatische studies zodanig veranderd dat het onmogelijk is dit te negeren of te negeren. De onderzoeksgroep 'Oost-Aziatische cultuur in perspectief: Identity - Historical Consciousness - Modernity', is opgericht om met deze ontwikkelingen om te gaan en een ruimte te creëren waarin het mogelijk is om er op een diepgaande en wetenschappelijke manier mee om te gaan. Dit omvat onderzoek naar de culturele en historische wortels van moderne Oost-Aziatische samenlevingen en naar het historisch bewustzijn van moderne samenlevingen. De onderzoeksgroep legt ook bijzondere nadruk op de geschiedenis van interactie en uitwisseling binnen de Aziatische wereld. In de context van onze afdeling, met haar lange traditie van op filologie gebaseerde culturele en religieuze studies, is de onderzoeksgroep 'Oost-Aziatische Cultuur in Perspectief: Identity - Historical Consciousness - Modernity' zich theoretisch bezig met gevestigde begrippen als "geschiedenis", "cultuur", "filosofie", "religie", "traditie" en de conceptuele scheidslijn tussen "traditie" en "moderniteit" door deze begrippen in een historisch bepaald perspectief te plaatsen. Deze oefening in herconceptualisering is bedoeld om de specifieke conceptuele tekortkomingen en empirische blinde vlekken te overwinnen die het gevolg zijn van de bovengenoemde paradigmaverschuivingen in zowel intellectuele als bredere maatschappelijke debatten in en over de Oost-Aziatische wereld.