De onderzoeksgroep Duurzame Materiaalkunde onderzoekt de materiaalkundige aspecten gerelateerd aan een aantal grote maatschappelijke uitdagingen. Eén van deze uitdagingen is duurzame energie. Waterstof wordt beschouwd als een potentieel veelbelovendeenergiedrager, aangezien het geen aanleiding geeft tot CO2 vorming. Waterstof kan echter zorgen voor de degradatie van metaaleigenschappen, wat kan leiden tot onvoorspelbare en catastrofaal falen. De onderzoeksgroep bestudeert de interactie tussen waterstof en verschillende metalen en ontwikkelt relevante en specifieke experimentele methodologieën om dit te bestuderen voor waterstof van zowel gasvormige als elektrochemische oorsprong. Een andere onderzoekstopic is de omgevingsgeïnduceerde scheurvorming in materialen door corrosie. Corrosie is de degradatie van materialen door (soms agressieve) omgevingen (bv. chemische of marine omgevingen). De onderzoeksgroep bestudeert de mechanismes achter de corrosieprocessen en, daarenboven, hoe corrosie kan voorkomen worden om op die manier de levensduur van de materialen te verhogen. Een derde onderzoekslijn handelt over de recyclage van metalen. Aangezien er meer en meer metalen en materialen gebruikt worden, riskeren we uitputting van de voorraden. Daarom is recyclage noodzakelijk en dienen we te mikken op een circulaire economie. Pyrometallurgie, de extractie van metalen op hoge temperaturen (meer dan 1000°C), is één van de belangrijkste technologische processen in dat opzicht. Ten einde pyrometallurgische processen met optimale efficiëntie te realiseren, die ons zuivere metalen met optimale recyclagemogelijkheden kunnen aanleveren, is een zeer goed begrip van deze processen noodzakelijk. De onderzoeksgroep onderzoekt deze pyrometallurgische processen via een combinatie van experimenteel werk en computergebaseerde simulaties.