Traditioneel wordt aangenomen dat de mislukte oprichting van een Benedictijnse Orde in de jaren 1150-1250 een gevolg was van de al te autonome houding van de individuele kloosters. Dit project zal met behulp van onontgonnen bronnenmateriaal bovenstaand narratief verwerpen en een nieuwe hypothese formuleren, stellende dat de Benedictijnen eigenlijk een alternatieve supra-institutionele organisatiestructur in het leven hadden geroepen.