Dit project analyseert “yriciteit”(Phelan) in Nederlandstalig proza (1955-1975). Zoals dichters benadrukken auteurs van experimenteel proza de muzikaliteit van hun tekst, de subjectiviteit van de spreker of ze verstillen de verhaalwereld. De literatuurhistoriografie verbindt deze experimenten doorgaans met het socio-politieke contestatieklimaat van de jaren zestig. Mijn onderzoek nuanceert dit beeld door de verschillende functies van de lyrische procedures te tonen.