Dit project heeft tot doel een epistemologische analyse te bieden van de chemische praktijk in verschillende contexten in de tweede helft van de 18e eeuw en van de interactie tussen actoren werkzaam in deze contexten. Het project zal zich specifiek richten op de uitvoering en interpretatie van chemische experimenten in de Nederlandse Republiek, een gebied dat ons toelaat om ontwikkelingen te bestuderen die toen doorheen Europa plaatsvonden. De contexten die behandeld zullen worden zijn: universiteiten, geleerde genootschappen en praktische chemie. Voor elke context zal het werk van een centrale figuur geanalyseerd worden: Joh. D. Hahn (1729-84) voor de universiteit, Martinus van Marum (1750-1837) voor geleerde genootschappen, en P.J. Kasteleyn (1746-94) voor praktische chemie. Het algemene doel van de analyse is om de epistemische rol van experimenten te bepalen. Met welk epistemisch doel werden experimenten uitgevoerd? Wat hoopten de actoren te leren? Hoe werden experimenten geïnterpreteerd? Welke stappen werden er genomen om conclusies te trekken op basis van experimenten? Om de interactie tussen deze contexten te analyseren, zal ik het traject volgen van een reeks specifieke experimenten die uitgevoerd en geherinterpreteerd worden in verschillende contexten. Dit project zal bijdragen tot ons begrip van de aard en rol van experimenten in een cruciale periode uit de wetenschapsgeschiedenis. Op die manier draagt het ook bij aan lopend werk in de filosofie van experimentatie.