Sterk kwalitatief bewijs betreffende de effectiviteit van oromyofunctionele therapie (OMT) om oromyofunctionele stoornissen (OMS) (bv. lage tonghouding in rust) en dentale malocclusies te verminderen ontbreekt. Een veelvoorkomende malocclusie die moeilijk te behandelen is en geassocieerd wordt met OMS is een anterieure open beet (AOB). Ondanks het gebrek aan bewijs dat een pathologisch slikpatroon AOB kan veroorzaken en dat tong- en lipkracht bij kinderen met AOB verminderd zouden zijn, focust OMT nu op het aanleren van een fysiologisch slikpatroon en het verstevigen van de orofaciale spieren. Aangezien OMT-programma’s nog nooit werden vergeleken en vaak verschillende technieken bevatten, bestaat geen bewijs voor de meest effectieve therapie-inhoud. Dit project brengt het oromyofunctioneel patroon van kinderen met en zonder AOB in de vroege of tussen-wisselfase in kaart. Op basis hiervan wordt een evidence-based OMT samengesteld. De resultaten van deze nieuwe OMT zullen vergeleken worden met een traditionele OMT. Deze vergelijking wordt gebaseerd op perceptuele, objectieve (i.e., intra-orale scans, elektromyografie, en IOWA Oral Performance Instrument) en psychosociale uitkomstvariabelen. De resultaten zullen een effect hebben op onderzoek, de klinische praktijk, gezondheid en welzijn van de patiënt en de ziekteverzekering. Een meer kwalitatieve interdisciplinaire begeleiding van patiënten met een AOB wordt hiermee beoogd.