-
Medical and health sciences
- Biomarker discovery and evaluation
- Drug discovery and development
- Medicinal products
- Pharmaceutics
- Pharmacognosy and phytochemistry
- Pharmacology
- Pharmacotherapy
- Toxicology and toxinology
- Other pharmaceutical sciences
Kanker blijft een belangrijke doodsoorzaak en traditionele behandelingsopties voor kankerpatiënten zijn chirurgische resectie, directe bestraling en cytotoxische chemotherapie, die allemaal gevoelig zijn voor ernstige bijwerkingen. Onlangs is immuuntechnologie een opwindend nieuw onderzoeksgebied gebleken. Momenteel wordt het veld gedomineerd door monoklonale antilichamen of op cellen gebaseerde therapieën die extreme kosten van ontwikkeling en productie met zich meebrengen en slechts een zeer beperkte houdbaarheid hebben, wat allemaal een enorme last vormt voor de maatschappij en de gezondheidszorginstellingen. Daarom zouden therapeutische strategieën gebaseerd op eenvoudigere synthetische verbindingen die endogene antilichamen kunnen recruteren (d.w.z. antilichamen die in grote hoeveelheden in elk individu aanwezig zijn) naar de tumorplaats om te oefenen · daaropvolgende door antilichaam gemedieerde celdodingseffecten van grote relevantie kunnen zijn. In mijn doctoraatsproject ontwikkel ik synthetische polymeren die endogene antilichamen (dat wil zeggen antilichamen aanwezig in de bloedstroom van elk individu) rekruteren voor solide tumoren om daarop volgende kankercellen tegen kanker te ontwikkelen. Hiertoe heb ik synthetische polymeren ontwikkeld die zijn samengesteld uit een cholesterylamine-motief dat op efficiënte wijze in het membraan van doelwitcellen wordt ingebracht en celoppervlakterecycling van endosomale compartimenten na endocytose bevordert. De ruggengraat van het polymeer is samengesteld uit herhalende rhamnose-eenheden. Ongeveer 2-3% van alle IgG in menselijk serum is gericht tegen rhamnose vanwege ons darmmicrobioom. Deze hoge niveaus van anti-rhamnose-antilichamen zijn aantrekkelijk voor rekrutering naar doelwitcellen voor het opwekken van een reeks complement- en antilichaam-gemedieerde aangeboren immuunmechanismen. Tot nu toe heb ik in het lab bewezen dat in tegenstelling tot kleine antilichaam-wervende moleculen die slechts één rhamnose-motief bevatten, polymeerconstructen een aanmerkelijke toename in de rekrutering van endogene antilichamen naar het oppervlak van de doelcel induceren. Momenteel evalueren we het cytotoxisch effect van vt-tethering van deze polymeren op het oppervlak van de kankercel. Ik solliciteer voor een EvdS-beurs om het therapeutisch potentieel van onze aanpak te evalueren in in-vivo-tumormuizen.